Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

windows ή linux;

ιδού η απορία..
κόλλησαν λοιπόν πάλι τα windows.. τόσα χρόνια μετά το dos.. ούτε και το θυμάμαι κάν.. και δεν έχω συνηθίσει την αίσθηση του να μη ξέρω τι κάνει το μηχάνημά μου την ώρα που περιμένω.. δε θέλω ρε αδελφέ τόση ασφάλεια.. δε θέλω να μου φορτώνεις 100 πράγματα μήπως και τα χρειαστώ.. αφού ούτε τα 10 δε θα χρησιμοποιήσω.. δε θέλω να μου σώζεις τα πάντα.. θέλω όταν περιμένω.. να περιμένω γι αυτό που θέλω να κάνω.. κι όταν πατώ το ριμαδο Χ.. να σβήνει.. άμεσα.. θέλω πίσω το alt+ctrl+del μου..
με το linux.. προ δεκαετίας.. μου έδωσε ένας φίλος ένα δισκάκι με ένα live knopex.. μια χαρά ήταν.. έκανε λίγα και καλά.. για ΙΧ.. αλλά όταν δουλεύεις κάποια συγκεκριμένα προγράμματα για τη δουλειά.. δε φεύγεις τελείως από τα windows.. πέρασα από διάφορες εκδόσεις και linux.. τι να πείς; περισσότερο έμεινα στο ubuntu.. μια που όσο κι αν γκρινιάζω και μου κακοφαίνεται.. θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.. θέλει και περισσότερη συμμετοχή.. όλο και κάτι πρέπει να κάνεις για να δουλεύουν τα πράγματα.. και το έχουμε ξεσυνηθίσει..

διαδικτυακός εθισμός

έμεινα 2-3 μέρες χωρίς ιντερνετ.. μουλάρωσαν για κάποιο λόγο τα windows και μόνο με skype και msn μπορούσα να συνδεθώ..
αισθάνθηκα μια έλλειψη.. κυρίως το google..
το είχα δεδομένο.. ότι μου κατέβαινε στο κεφάλι.. τσαααακ.. το έψαχνα..
αλλά και η επικοινωνία.. αν κι αυτή σα να είχε αρχίσει να μου λείπει και πριν.. σαν κάτι να έχει αλλάξει.. θα δούμε..

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

οικονομία ελευθέρων ηθών..

..αν η ελευθερία μου σταματά εκεί που ξεκινά του διπλανού μου.. γιατί η ελευθερία πλουτισμού του διπλανού μου δε σταματά στην καταπάτηση της ελευθερίας μου να ζω;.. υπάρχει ο όρος αισχροκέρδεια στην "ελεύθερη" οικονομία;.. και μόνο η αύξηση της τιμής από την ανάγκη.. που είναι η βάση της οικονομίας είναι από ανήθικη.. όταν αφορά ανάγκες συμμόρφωσης με τις επιταγές της μόδας.. ως εγκληματική.. όταν αφορά την παιδεία την υγεία και την κοινωνική μέριμνα..

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

καιρού γυρίσματα..

1965.. πλατεία προσκόπων.. με τον πατέρα μου στο μαγεμένο αυλό.. εγώ στο καροτσάκι μου.. θαμώνας από κούνια.. κυριολεκτικά.. στο δίπλα τραπεζάκι.. δύο κοπελίτσες συζητούσαν για γκόμενους..
2007.. πλατεία προσκόπων.. ο πατέρας μου έκατσε μόνος για καφέ.. μετά από πολλά χρόνια στη παλιά μας γειτονιά.. δίπλα του.. οι ίδιες.. ηλικιωμένες πιά.. μιλούσαν για ασθένειες και για φάρμακα..

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

say cheese.. cake!!




λοιπόν.. δε φτάνει που μου έκανε το πεταλούδιον τούρτα για τα γενέθλια.
δεν έφτανε που μου έκανε κι η μητέρα μου ένα τεράστιο τάπερ από εκείνο το γλυκό με το ζελέ τα φρουτάκια το σαβαγιάρ και την κρέμα..
δε φτάνει που με έπιασε από το μάτι το ταψάκι το γαλακτομπούρεκο και ενέδωσα καταντροπιασμένος αλλά πανευτυχής..
σήμερα το ζουζουνιόν μας μου έφερε ένα γλυκάκι (το υποκοριστικό δεν αναφέρεται στο μέγεθος αλλά στη συμπάθεια..) που μου είχε υποσχεθεί και λόγω δουλειάς δεν είχα καταφέρει να παραλάβω.. και δεν έφτανε αυτό.. μου έφερε και μιά μαρμελαδίτσα μήλο.. πού έπεφτα με τα μούτρα την περασμένη περίοδο που ήθελα να ανακτήσω στα γρήγορα κάποια από τα χαμένα κιλά.. (τώρα ανέκτησα 5-6 παραπάνω από τα επιθυμητά..) και ένα σετάκι σοκολάτα cudbury.. που ξέρει ότι τη ρημάζω κάθε βράδυ με το γαλατάκι μου.. και με συλλεκτικό ποτήρι..
με βλέπω να ξεπερνώ γρήγορα τα 100 κιλά.. αν συνεχίσω έτσι..
το έστησα λοιπόν το γλυκάκι.. του είπα "say cheese.. cake!!" και τη φωτογράφισα.. την πείραξα και λίγο με τα πενιχρά μου μέσα.. με την ζωγραφική των win..

χτύπα ξύλο.. τοκ τοκ..

παρέα υπερηλίκων στα ΚΑΠΙ.. μιλάνε για την κατάσταση της υγείας τους..
-ε με ταλαιπωρούν αυτά τα ρευματικά.. λίγο το χέρι..
-εμένα η μέση μου.. δυσκολεύομαι και να σταθώ..
-εγώ πάλι μιά χαρά.. χτύπα ξύλο.. τοκ τοκ......... εμπρός; ποιός είναι;..

αυτό έχω πάθει κι εγώ τελευταία..
βγάζω τη βίδα που βάζω στη μύτη της σιλικόνης για να μη βουλώνει....... κρατώντας ακόμα στη βίδα.. κοιτώ τη μύτη.. και λέω.. "φτού πάλι ξέχασα να βάλω βίδα;.. θα έχει βουλώσει.."

ξεκλειδώνω το πορτμπαγκαζ.. και την ίδια στιγμή αναρωτιέμαι.. "ξεκλείδωτο τό είχα αφήσει;!!"

το αλτσχάιμερ μου χτυπά την πόρτα.. τοκ τοκ.. δεν είμαι εδώ περάστε αργότεραααα.. :):)

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Μία φορά κι έναν καιρό..



Επτά οι νάνοι κι εγώ στον πάγκο
Να παριστάνω τον σαλτιμπάγκο
Μαύρη η χιονάτη αλλού κοιτάζει
Το παραμύθι έχει αλλάξει

Στρίβω πιο πέρα να βρω Αλίκη
Άδεια η χώρα το θαύμα λείπει
Τα γουρουνάκια γίναν γουρούνια
Κι αντί για τρία είναι μιλούνια

Μία φορά κι ένα καιρό
Ήμουν ελπίδα για τον κόσμο
Τώρα μόνη κολυμπώ
Μία φορά κι ένα καιρό

Τα παραμύθια μου αντέχαν
Τώρα δεν αντέχω εγώ

Καλά που είσαι κι εσύ

να μ'αγαπάς πιο πολύ
Και να μου λές
δυοκαινούρια παραμύθια

Καλά που είσαι κι εσύ

να μ'αγαπάς πιο πολύ
Και που και που
να μου κρύβεις την αλήθεια

Μία φορά κι ένα καιρό...
Μία φορά κι ένα καιρό...
Η σταχτοπούτα φοράει Escada

Και για το πόδι δυο τρία Prada

Σκουφίτσα πέτα το κόκκινό σου
Ο λύκος είναι μες στο μυαλό σου

Τα πήγα πίσω τα όνειρά μου
Ήταν μεγάλα για την καρδιά μου
Κι αν ρίξεις κλότσο δεν θα γυρίσει
Το παραμύθι έχει πια σβήσει

Μία φορά κι ένα καιρό
Ήμουν ελπίδα για τον κόσμο
Τώρα μόνη κολυμπώ
Μία φορά κι ένα καιρό

Τα παραμύθια μου αντέχαν
Τώρα δεν αντέχω εγώ

Καλά που είσαι κι εσύ
να μ'αγαπάς πιο πολύ
Και να μου λές
δυο καινούρια παραμύθια

Καλά που είσαι κι εσύ

να μ'αγαπάς πιο πολύ
Και που και που
να μου κρύβεις την αλήθεια

Μία φορά κι ένα καιρό...
Μία φορά κι ένα καιρό...
Ποτέ ξανά ποτέ εδώ
Ποτέ γι΄αυτούς που αντιπαθώ
Ποτέ ξανά ποτέ εδώ

Ποτέ γι΄αυτούς που αντιπαθώ

καλά.. το ακούω συχνά στο αυτοκίνητο.. και σολάρωωω.. :):)

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

λίγδωσε το αντεράκι μου..

..τις τελευταίες μέρες.. μετά από μια μακρά περίοδο.. που δούλευα σα τον τρελό.. και δε πληρωνόμουν στο τέλος.. στις τρις τελευταίες δουλειές πληρώθηκα κανονικά!!! έτσι όσοι με είδατε μοντελάκι.. 80-83 κιλά.. να το ξεχάσετε.. καβατζώνω τα 90 πάλι.. λίγδωσε το αντεράκι μου.. και σήμερα επιστρέφοντας.. περνώντας από τη βιτρίνα του οικείου ζαχαροπλαστείου.. πήρε το μάτι μου ένα ταψάκι γαλακτομπούρεκο.. όπως μου αρέσει.. όχι καψαλισμένο.. και κολυμπιστό στο συροπάκι.. απέτρεψα τους οφθαλμούς.. αλλά σα να με φώναζε.. υπέκυψα το ομολογώ.. έφτασα σπίτι με βήμα ταχύ.. το γύρισα το πάνω κάτω.. να παπαρώσει στο συρόπι και η πάνω πλευρά.. και εόρτασα την καλή τύχη των τελευταίων ημερών.. τώρα που προλαβαίνω.. γιατί μπορεί να έχω συνδυάσει το συροπιαστό με το κρύο.. όταν έλθει το κρύο μπορεί να μην έχω τα μέσα.. καλά ήταν..

μια σταλίτσα οργανάκι..




το θυμήθηκά στα σχόλια του πεταλουδακίου μας..
θα το προτιμούσα με μπαγλαμαδάκια..

ώστε στα μπουζούκια τρώτε τα λεφτά σας απαταιώνες ε;

μπροστά στη ΓΑΔΑ..

.. διάβαζα το βιβλίο του γιαννη μας.. και θυμήθηκα την ημέρα των συλλήψεων της 17 νοέμβρη.. είχαμε μια οικοδομή στο γαλάτσι.. 20ωρο τρέξιμο. εκτός τόπου και χρόνου..
ήμουν με το φορτηγάκι του συνεργάτη μου.. φορτωμένο ως το θεό.. ντουλάπες.. πόρτες.. εκεί στην αλεξάνδρας στο τρίγωνο του τρίτση.. άρχισες να ψιλοβήχει.. και μπροστά στη ΓΑΔΑ τα στύλωσε.. και αρνιόταν πεισματικά να πάρει μπροστά.. εκεί που ήμουν μουντζουρωμένος. μισοχωμένος στο καπό.. και πάλευα με το καρμπιρατέρ.. αναγνώρισα με την περιφερειακή μου όραση κάποια ανωμαλία.. απέναντι μου ήταν ένας όχλος δημοσιογράφων και καμεραμάν που με σημάδευαν.. κι από την άλλη ένα πλήθος μαυροντυμένων οπλοφόρων που έτρεχαν προς το μέρος μου.. τι βλέπει λέω ο άνθρωπος άμα τον ξανά πάρει ο ύπνος ξεσκέπαστο..
μα δεν ήταν όνειρο!!.. κατάφερα να βρεθώ στα φώτα της δημοσιότητας.. τη μέρα που φέρναν τους πρώτους συλληφθέντες της 17 νοέμβρη στη γάδα.. φάτσα κάρτα.. και όπως εξήγησα και στους αγανακτισμένους "βοηθούς του πολίτη".. χωρίς καμία ελπίδα μετακίνησης πριν έλθει η τεχνική βοήθεια.. μήπως με είδατε σε κανένα βίντεο στις ειδήσεις;..γιατί εγώ δε κατάφερνα να δω τιβι εκείνες τις μέρες..

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

κατω απ'το ραδίκι..

μου το θύμησε το πεταλούδι μας.. και της το αφιερώνω.. :):)

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

τελος καλό..

..όλα καλά.. είχαμε πει να ξεκινήσω να τοποθετώ μια κουζίνα την πέμπτη.. με σκοπο να τελειώσει σάββατο.. την πέμπτη λοιπόν περιχαρής πήγα να ξεκινήσω.. ανακάλυψα για αρχή ότι έλειπαν οι πάγκοι.. δεύτερη έκπληξη.. το δωμάτιο κατά τα γκρεμίσματα χτισίματα είχε μεγαλώσει.. και χρειάζονταν νέες λύσεις.. νέα σχέδια.. επί τόπου πατέντες.. η ζωή είναι ωραία. όταν αντιμετωπίζεις προκλήσεις.. στρώθηκα λοιπόν με κέφι.. και βρήκα τους τρόπους.. περιμένοντας τους χαμένους πάγκους.. την παρασκευή το πρωί.. στήθηκα νωρίς νωρίς και τους περίμενα.. κατά τις 10 και εν μέσω καταρρακτώδους βροχής ήλθε το φορτηγό.. που μπορούσε να φτάσει μέχρι στην άλλη γωνία της άλλης γωνίας.. λόγω της στενότητας των δρόμων.. μου πέταξε στο πεζοδρόμιο κομμάτια και ρετάλια.. και χάθηκε στη βροχή.. τα ξεχώρισα βιαστικά έβαλα τα ρετάλια στο αυτοκίνητο.. και φορτώθηκα τα χρήσιμα κομμάτια να τα πάω στον τόπο εργασίας.. πέρασα το υπόλοιπο της παρασκευής με τις πατέντες μου χωρίς νέες εκπλήξεις.. αν αφαιρέσουμε ότι ήταν πολύ ήσυχη γειτονιά. και 3-5 βάραγα μύγες.. έτσι αποφάσισα ότι αναγκαστικά θα πάω και κυριακή.. το σάββατο προχώρησε εξ' ίσου δημιουργικά.. και τελείωσα όλες μου τις πατέντες.. έτσι άφησα για κυριακή μόνο τους πάγκους και τα τελειώματα.. χαλαρά..
..η κυριακή προχώρησε ωραία.. έβαλα τον μεγάλο πάγκο.. κι ετοιμαζόμουν να βάλω τον μικρό του νεροχύτη.. όταν με φρίκη ανακάλυψα ότι μου έλειπαν 5 πόντοι.. στη βιασύνη της επιλογής κάτω από τη βροχή.. είχα ξεχωρίσει τα κομμάτια βάση του σχεδίου.. κι όχι βάση των πραγματικών μέτρων.. αλλά ευτυχώς υπήρχε μεγαλύτερο ρετάλι που με κάλυπτε.. έτσι τελείωσα τα πάντα εκτός του νεροχύτη και του χώρου του πλυντηρίου πιάτων.. ε λέω.. 2-3 ώρες τη δευτέρα και τελειώνω.. πραγματικά σε μιάμιση ώρα εργασίας με χαρά.. μου έμεναν ένα πιχάκι μεταξύ τοίχου και πλυντηρίου.. με δυο βίδες στον τοίχο.. και δυο βίδες για να σταθεροποιηθεί ο πάγκος πάνω από τη πλυντήριο στον τοίχο.. ένα δεκάλεπτο δουλειά.. και στη δεύτερη τρύπα.. έφτιαξα ένα νέο οριζόντιο συντριβάνι!!! και δε σταμάτησε όταν έκλεισα το γενικό του νερού.. γιατί ήταν σωλήνα καλοριφέρ.. που μου είχαν δηλώσει θετικά ότι δεν ήταν εκεί.. μέχρι να βρούμε άκρη.. είχε πλημμυρίσει το σύμπαν.. φωνάξαμε τον υδραυλικό.. μαζέψαμε τα νερά.. σφουγγαρίσαμε.. και μέχρι να τελειώσουμε ήλθε.. μια κι έκανε την εγκατάσταση.. τον ρώτησα αν μπορώ να βάλω ασφαλώς τις βίδες του πάγκου.. μου απάντησε θετικά.. και αμέσως.. έφτιαξα ένα δεύτερο συντριβάνι!!!!! του δικτύου του νερού αυτή τη φορά.. ξανά σφουγγαρίσαμε.. ξήλωσα την πλευρά του νεροχύτη.. και περίμενα τον υδραυλικό να κάνει τις επισκευές.. τα δυο νέα συντριβάνια δε ταίριαζαν με τη φιλοσοφία του χώρου..
μόλις τελείωσε ήξερα πλέων που μπορώ να κάνω τις 4 καταραμένες τρύπες.. ξανά έβαλα νεροχύτη πάγκο και πυχάκι πλυντηρίου.. τελείωσα!!! παρέδωσα.. πληρώθηκα.. κι έφυγα ευτυχής.. και γεμάτος νέες εμπειρίες.. τέλος καλό όλα καλά..

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

δεν προλαβαίνω..



..αν δήτε σε κάποιο φανάρι κάποιον τρελό αναμαλλιασμένο να χορεύει μέσα σε ένα μολυβί κλειώ.. ίσως είμαι εγώ που ακούω το "δε προλαβαίνω"..